Marie-Jeanne Boltong (69 jaar) heeft in haar loopbaan altijd meerdere klussen tegelijkertijd gedaan. Ze denkt dat ze dat van haar vader meegekregen heeft. Hij was een harde werker, die altijd meerdere ijzers in het vuur had. Zo bouwde hij een goedlopende slagerij op, bestierde een veehandel en had eigen vee dat door een bedrijfsleider verzorgd werd. Een toekomst op kantoor of als juf op een basisschool zag haar vader voor haar wel zitten. Maar Marie-Jeanne had andere plannen en wilde naar de universiteit. En zo geschiedde. Voor en tijdens haar studie Onderwijskunde in Groningen heeft ze allerlei klusjes aangepakt om de studie te kunnen bekostigen. En ook tijdens haar loopbaan had ze energie genoeg: ze werkte afwisselend in de gezondheidszorg (GGD, RIAGG) en bij gemeentes; de laatste 30 jaar als leidinggevende in het sociaal domein.
Marie-Jeanne woont samen met Elly, al bijna 40 jaar. Ze hebben elkaar leren kennen tijdens hun studietijd in Groningen en genieten sinds zes jaar van hun twee bonus-kleinkinderen.
Marie-Jeanne is niet aan één plek gebonden. Ze is opgegroeid in Limburg, ging naar de universiteit in Groningen en werkte vanuit Breda in een gemeente en bij de GGZ in het Noord-Oosten van het land.
Eigenlijk wilde ik na mijn pensioen alleen nog praktische klussen doen
Op dit moment zit Marie-Jeanne in besturen en adviesraden van en voor ouderen. “Vreemd eigenlijk want na mijn pensioen wilde ik graag alleen nog praktische zaken om handen hebben.” Ze constateert dat het bloed toch kruipt waar het niet gaan kan. Zo is ze secretaris bij de Seniorenraad Breda, vice-voorzitter van het Ouderenforum van GENERO en lid van de Raad van Ouderen. Op dit moment werkt ze aan het nieuwste advies 'Zorgen om de toekomst van 80-plussers', kwetsbaren in het bijzonder. Wat zijn de gevolgen voor ouderen in de 4e levensfase van het scheiden van wonen en zorg, wat gaan ze praktisch merken van het zorginfarct, wat wordt de rol van ouderen zelf? “Daar denk ik veel over na en steek ik mijn licht over op bij leeftijdgenoten”. Marie-Jeanne doet haar vrijwilligerswerk met evenveel toewijding als haar werk, maar heeft de flapuit in haar wel leren temmen. Haar jongere ik zou ze dan ook willen meegeven: "Denk twee keer, of eigenlijk tien keer na, voordat je spreekt."
Ik lach vaak om mijn eigen stommiteiten
Marie-Jeanne is positief ingesteld en leeft volgens het motto 'De plus heeft een streepje voor op de min' (Loesje). Marie-Jeanne lacht dan ook graag en vaak: “Om allerlei zaken eigenlijk. Tijdens een leuk gesprek, als ik een mooi kunstwerk zie. Ik kan ook lachen als iets lukt waar ik mee bezig ben. Een glimlach krijg ik ook meteen als ik een klein kind zie die kapriolen uithaalt; bijvoorbeeld wanneer mijn nichtje van vier zomaar in het water durft te duiken (ik durf dat nog steeds niet)!”
Een gulle lach krijgt Marie-Jeanne vaak om haar eigen stommiteiten, bijvoorbeeld rondom het huishouden “Laatst had ik een kop koffie op het kleed gemorst en probeerde ik de rommel weg te poetsen voordat Elly het zag. Het werd echter alleen maar erger en erger….. dan kan de gulle lach zomaar in de slappe lach overgaan….”
Weglachen doet Marie-Jeanne nooit. “Mijn manier om met moeilijkheden en zware thema’s om te gaan is om erover te praten met vrienden en bekenden.”
Omdat het voor Marie-Jeanne nog steeds belangrijk om juist ook met praktische klussen bezig te blijven, beheert ze de minibieb voor haar huis, staat ze in de infostand van BredaPhoto en haalt ze samen met de buren het zwerfvuil op.
“Wat ik ook van mijn (groot)ouderlijk gezin heb meegekregen is uitgebreid dineren en lang tafelen. Daar word ik nog steeds blij van.” Ook geniet ze van het Concours Hippique in Aken waar ze elk jaar naar toe gaat. “Ik houd van de paarden en de paardensport en het heerlijke eten wat daar alom verkrijgbaar is." Op de foto zie je haar staan met een portie Reibekuchen.
Dit interview maakt onderdeel uit van de campagne"52 tinten zilvergrijs". Annelies Smits interviewde in deze editie Marie-Jeanne Boltong.
Meer weten? Ga naar www.gene-ro.com/52tintenzilvergrijs.
Comments