Belangenbehartiger, plichtsgetrouw en oplossingsgericht. Deze drie woorden gebruikt Leny (80 jaar) om zichzelf te omschrijven. Leny is een reislustige dame die door haar vele vrijwilligerswerk niet meer zoveel toekomt aan reizen. Gekscherend zegt ze “ik heb een veertigurige werkweek met overwerk en ik word niet betaald.” Leny rolde eigenlijk overal ‘toevallig’ in. Ze werkte 30 jaar in het bedrijfsleven en tien jaar als wethouder Portefeuille financiën, economie, milieu en volksgezondheid. Geïnspireerd vanuit dat laatste ging ze op zoek naar organisaties met een vrijwillige bijdrage.
"Ik ben ook wel vrolijk"
In 2012 richtte zij de Stichting Oranjedag Gedecoreerden Maassluis op; met als doel Maassluis meer oranje te laten kleuren tijdens de nationale feestdag. Leny bezorgt met vier anderen Afrikaantjes in pot, kruiwagens gevuld met Oranje voor de deur en eigen vlaggen. Dat doen ze in verpleeghuizen en een kleinschalig wooncomplex waar mensen met een beperking zoveel mogelijk het gewone leven ervaren. In één verpleeghuis worden de vlaggetjes door de bewoners zelf gebreid en gehaakt. Het geeft altijd veel plezier aldus Leny. Hiernaast is Leny nog lid van de red-hat society (chapeau rouge), bridget ze twee avonden en gaat ze graag op pad met vrienden, familie en haar kleinkinderen.
Met een glimlach kijkt Leny terug op haar huwelijk. “Ik werd op handen gedragen” zegt Leny over haar inmiddels overleden man. Hij gaf haar iedere dag ontbijt op bed. In haar huis koestert Leny diverse herinneringen van hem; deels al aanwezig, en deels zelf verzorgd. Zoals de spreuk die zij in het kastje van haar WC hing: “Probeer te leven zoals hij je het liefst zag”. Enkele maanden na zijn overlijden, ging zij mee met een groepsreis naar Iran. Dat verliep goed, zodat er daarna nog vele reizen volgden.
Met je hoofd en je lijf in beweging blijven
“Ik ben actief, maar het meest belangrijke is dat ik gezond ben. Als ik om me heen kijk tel ik mijn zegeningen, dat ik dit nog allemaal kan.” Leny is ervan overtuigd dat het erom gaat met je hoofd én lijf in beweging te blijven. Van hard werken ga je niet dood. Dus gaat Leny niet te vroeg naar bed, heeft zij een praktische inslag en is zij in staat dingen te delegeren. Ze hoopt nog een tijdje door te kunnen gaan met haar vrijwilligerswerk. Het mooiste eraan vindt ze de momenten dat ze iets bereikt. Dan is een glimlach al mooi.
Dit interview maakt onderdeel uit van de campagne"52 tinten zilvergrijs". Sandy dos Reis interviewde in deze editie Leny Wesenhagen.
Meer weten? Ga naar www.gene-ro.com/52tintenzilvergrijs.
Comments